به طور کلی روزه داری برای علل پزشکی در علم طب به کرات مورد استفاده قرار گرفته است که در آن میان می توان به مدیریت وزن بدن، کاهش چربی ها و استراحت دستگاه گوارش اشاره کرد. برای برخی روزه ها مضراتی هم شمرده شده است و بسیاری از آنها در زمره رژیمهای سختی دسته بندی می شوند که نه تنها برای بدن هیچ منفعتی در پی ندارد بلکه به آن صدماتی را وارد می کند و چه بسا که این صدمات جبران ناپذیر هم باشند.
این درحالی است که روزه در اسلام با چنین رژیمهای غذایی و چنین برنامه های روزه داری متفاوت است چرا که در ماه رمضان هیچ نوع سوء تغذیه یا عدم جذب کالریهای کافی وجود دارد. جذب کالری در زمان ماه رمضان به آرامی تحت راهبردهایی روزه داری ماه رمضان که هرساله توسط بسیاری از پزشکان توصیه می شوند صورت می گیرد.